Danser uitgelicht op een donker podium, op de knieen en buigend naar achteren

TWOOLS 11

Voor de elfde editie van TWOOLS belooft de flyer “vier zinderende dansavonden” vol verrassingen, nieuw talent en nieuwe choreografieën. De formule is inmiddels bekend en geliefd in Rotterdam, met publiek in de schouwburg dat vier avonden achter elkaar volop meeleeft.

Hoewel de zes gastchoreografen zoals altijd vrij zijn om te maken wat ze willen, zijn er binnen het programma terugkerende elementen die voor dat publiek als rode draad werken. Recensent Ali Mahmoud van Dance Europe schrijft bijvoorbeeld: “The theme, which was to occur in various guises, is the homage paid to classical ballet and other dance forms.” Modern klassiek idioom kenmerkt het werk Kleines Allegro van vaste huischoreograaf Georg Reischl en in Skin van Jérôme Delbey, de winnaar van de Scapino Productieprijs, worden klassieke balletfrasen afgewisseld met plotselinge hoekigheid. Thom Stuart presenteert een fijnzinnige pastiche op het werk van grootmeester Hans van Manen met Zilverwerk, gedanst door 6 Scapino-dansers en 18 studenten van de Rotterdamse Dansacademie Codarts.

Voormalig NDT-danseres Marina Mascarell Martinez presenteert Almost A New Day, een vroeg onderzoek naar ‘het rebelse lichaam’ dat haar latere werk zal kenmerken. Uit Scapino’s eigen gelederen geven Lucas Jervies en Loïc Perela een vervolg aan hun eerdere TWOOLS-creatie. Jervies maakt Sub Rosa (Under the rose), een titel die verwijst naar een in vertrouwen gemaakte afspraak, en Perela sluit het programma af met Hmm…mm…mmmm, dat de sfeer ademt van een tuinfeest.

Met een viertal heel korte dansstukken die allen de titel Olé krijgen, tekent Ed Wubbe voor nog een verrassende rode draad: zijn dansers sluiten de vier choreografieën, met stuk voor stuk subtiele herinterpretaties van flamencobewegingen, telkens af met een onderkoeld uitgesproken ‘Olé’.

Ook onderdeel van TWOOLS11 is de choreografie Focus, die Ed Wubbe heeft gemaakt voor het NPS-programma De avond van de jonge danser. Het werk wordt gedanst door vier studenten van de dansacademies in Rotterdam, Tilburg, Arnhem en Den Haag.

Credits

Concept en regie
Ed Wubbe

Choreografie
Marina Mascarell Martinez, Jérôme Delbey, Thom Stuart, Lucas Jervies, Loïc Perela, Georg Reischl en Ed Wubbe

Muziek
Antonin Dvorák, Ludwig von Beethoven, W.A. Mozart, Adam Gates, John Cale, Isaac Albeniz, Louis Attaque, Jean-Louis Huhta

Kostuumontwerp
Pamela Homoet, Petra Finke, Lucas Jervies, Georg Reischl, Loïc Perela

Lichtontwerp
Benno Veen, Jim French, Loïc Perela

Twee dansers, een zittend op de vloer met benen wijd, de ander staand met armen wijd
Twee dansers, de linker staand voorover gebogen en de rechter daar bovenuit torend

Programma

Olé
 - 1
Choreografie: Ed Wubbe


Kleines Allegro

Choreografie: Georg Reischl

Almost a new day
 'Sometimes we don ’t need to think in order to live’


Choreografie: Marina Mascarell Martinez i.s.m. de dansers

Olé - 2
Choreografie: Ed Wubbe


Skin

Choreografie, toneelbeeld, kostuum- en lichtontwerp: Jerome Delbey


Zilverwerk

Choreografie: Thom Stuart (De Dutch Don't Dance Division)

Sub Rosa (under the rose)

Choreografie: Lucas Jervies


Olé
 - 3
Choreografie: Ed Wubbe

Focus

Choreografie: Ed Wubbe
Gedanst door o.a. Marne van Opstal, winnaar van de Avond van de jonge danser

Olé
 - 4
Choreografie: Ed Wubbe


Hmm mm m...

Choreografie: Loïc Perela