Voor een voorstelling met als thema illusie, gemaakt door drie choreografen, bedacht Ed Wubbe de titel ‘The Great Bean’, naar de gelijknamige boeien van illusionist Houdini.
Huischoreografe Fang-Yu Shen moest bij het woord Bean, letterlijk vertaald als boon, onherroepelijk terugdenken aan haar jeugd in Taiwan. Daar wordt aan één speciale soort een geneeskrachtige en beschermende werking toegedicht, ook door haar ouders thuis. De boon staat voor het ontstaan van nieuw leven. Met deze inspiratie werd ook de kiem gelegd voor haar nieuwe stuk Let it spin.
Voor Let it Spin spreekt ze nog meer haar persoonlijke gevoelens aan. Door het overlijden van twee familieleden realiseert ze zich dat ze al lang van huis weg is, weg van haar familie. "Dat geeft een gevoel van gemis. Ik besefte dat het leven kostbaar is. Ik vond dat het nu over mensen moest gaan. Over familie en de cyclus van het leven. Ik vraag de dansers om ook na te denken over wat zíj kostbaar vinden. Ik vertel ze wat de atmosfeer wordt. Zij kunnen mij helpen het verhaal te maken. Ik neem ze op Mongoolse muziek, opzwepend slagwerk en het geluid van de wind, mee op een reis door het leven. De muziek in het stuk ondersteunt dat en geeft een gevoel van altijd op reis zijn. Het roept het beeld op van een klein huisje in de woestijn. Buiten gebeurt van alles, binnen roert iemand in een kopje thee en luistert naar de radio. Dan komen de herinneringen. De reis begint."
Credits
Choreograaf
Fang-Yu Shen
Muziek
Gustavo Santaolalla, René Aubry, Urna Chahartugchi
Kostuumontwerp
Petra Finke
Lichtontwerp
Reinhard Hubert