Danseres Bonnie Doets stopt na 30 jaar

Op 8 september 2022 danst Bonnie Doets haar laatste grote première met de voorstelling Oscar in Koninklijk Theater Carré. De sterdanseres neemt afscheid van het danstoneel na een carrière van 30 jaar. In 1992 maakte zij haar debuut in Scapino’s Notenkraker van Armando Navarro. Zij is haar hele carrière bij het gezelschap gebleven en danste in alle choreografieën van Ed Wubbe. Ook voor Ed Wubbe is Oscar zijn laatste grote première.

Bonnie Doets werd in haar carrière meermaals onderscheiden voor haar werk als danseres, waaronder de Prijs van Verdienste van het dansersfonds ’79 en een Gouden Zwaan voor haar bijdrage aan de Nederlandse dans. In de afgelopen 30 jaar is zij uitgegroeid tot de ster van Scapino Ballet Rotterdam waar zij al die tijd heeft samengewerkt met artistiek directeur en choreograaf Ed Wubbe.

Voor het Nederlandse danspubliek is Bonnie een van de gezichtsbepalende en toonaangevende dansers van de laatste decennia.

Ed Wubbe

"De carrières van Bonnie en mij hebben vrijwel parallel gelopen, zij heeft altijd een belangrijk aandeel in mijn creaties gehad. Bonnie is een uniek en veelzijdig talent met een grote creativiteit, technische beheersing, uitstraling en charisma. Daardoor heeft het publiek zich altijd goed met haar kunnen identificeren en heeft zij ook altijd weer kunnen verrassen.”

Bekende voorstellingen waarin zij een hoofdrol danste waren Kathleen, Nico, Pearl en Pablo. Ze werkte samen met vele bekende choreografen als Nanine Linning, Marco Goecke en Marcos Morau. In veel duetten was zij te zien met Mischa van Leeuwen, het andere Scapino-icoon, die dit jaar 25 jaar is verbonden aan Scapino. Hun duet in TING! was een van de hoogtepunten in de succesvoorstelling met de NITS.

Bij Scapino heeft Bonnie ook haar echtgenoot ontmoet, wereldkampioen breakdancen Paulo Nunes met wie zij twee kinderen heeft. Zoon Liam heeft het danstalent van zijn ouders, dochter Luca speelt in de top 10 van de Nederlandse jeugdtennisranglijst.

Als ik terugkijk op mijn carrière kan ik alleen maar dankbaar zijn voor al het moois dat ik heb mogen doen en meemaken. Dans heeft mij zoveel gegeven.

Bonnie Doets

"Een hoogtepunt was de voorstelling TING! met circusartiesten en de NITS. Wat ik het meest ga missen is het publiek. Het mooiste is als ik hoor dat ik mensen heb kunnen raken. Daarvoor moet je performance wel oprecht en eerlijk zijn, het is ook een stuk van jezelf. Gelukkig weet ik dat er fantastische jonge dansers klaar staan om het stokje over te nemen.”

Bonnie blijft verbonden aan Scapino waar zij haar kennis en ervaring zal inzetten in een nieuwe functie. Na Oscar maakt zij als danseres nog de vervolgtournee af van Casablanca.

Als 15-jarige balletstudent neemt Bonnie Doets deel aan de Prix de Lausanne. Ze danst een klassieke variatie uit Le Corsaire, maar ook een moderne solo van de voor haar tot dan onbekende Ed Wubbe.

Het blijkt een ervaring die alles op z’n kop zet, doodeng en fantastisch tegelijkertijd. “Voor het eerst vroeg iemand mij om te improviseren, voor het eerst gaf iemand mij alle ruimte om zélf op zoek te gaan naar mijn sterke punten, naar wat ík wilde overbrengen.”
Met als gevolg dat ze, tot ieders verbijstering, een contract bij Het Nationale Ballet afwijst en kiest voor Scapino Ballet Rotterdam. “Ik was op slag verliefd, al wist ik eigenlijk nog niet op wat.”

Ik zoek nu op plekken in mijzelf waar ik twintig jaar geleden niet keek

Eerlijkheid

Terugkijkend heeft ze, zegt ze, veel meer hoogtepunten dan dieptepunten meegemaakt. “En die dieptepunten hebben altijd hun functie gehad, waardoor het uiteindelijk ook hoogtepunten werden.” Ze wenst het iedereen toe, zo’n lange carrière. Want hoe ouder je wordt, des te meer lagen je in je dansen kunt aanbrengen. “Je krijgt de kans om je werk over te kleuren, op een nieuwe manier in te vullen, en dat geeft zó veel voldoening. Ik zoek nu op plekken in mijzelf waar ik twintig jaar geleden niet keek.”

Niet alleen haar eigen ‘taartpunt’, de hedendaagse dans, voedt haar daarbij. Ook klassiek ballet – “mijn eerste liefde” –, theater, muziek. Toewijding, je uiterste geven, dat vindt ze belangrijk. Net als eerlijkheid, in de kunst én in menselijke relaties. “Of een kunstenaar nu choqueert of je in de watten legt, een productie uitbundig is of uitblinkt in eenvoud, als er maar integriteit uit spreekt, een oorsprong, noodzaak, overgave. Dat is wat mij raakt.”

Mijn lichaam herstelt niet meer zo snel als vroeger, maar binnen die ‘beperking’ vind ik een nieuwe kracht, een nieuwe vrijheid.

 

Nieuwe wegen

Bij Scapino ontmoet ze ook haar echtgenoot, wereldkampioen breakdancer Paulo Nunes. “Ed vroeg hem en zijn groep 010-bBoyz in 2000 voor het programma Twools en is dus ook nog eens matchmaker van ons huwelijk.” Dochter Luca speelt in de top 10 van de Nederlandse jeugdtennisranglijst, zoon Liam heeft het danstalent van zijn ouders, maar weet nog niet wat hij daarmee wil.

Ook Bonnie moet, beseft ze, de komende jaren keuzes maken. Het aanstaande vertrek van Ed Wubbe brengt, zegt ze, het einde van haar danscarrière naderbij. Ze ziet zichzelf in die voor Scapino ‘spannende nieuwe tijd’ niet meer dansen, maar, afhankelijk van de ontwikkelingen, mogelijk wel in een nieuwe functie als balletmeester, repetitor, sparringpartner. Want een leven zonder, dat is nog moeilijk voor te stellen. “Mijn hart ligt hier!”

Fotografie: Khalid Amakran | Interview: Astrid van Leeuwen | Video: Iris Hendriks