Paul Selwyn Norton
De uit Groot-Brittannië afkomstige Paul Selwyn Norton (1964) groeide op in Afrika en het Caraïbisch gebied.
Lange tijd had hij een thuisbasis in Amsterdam van waaruit hij werkte, aanvankelijk als danser, later als eigenzinnig dansmaker bij Korzo en vanaf 2003 als artistiek directeur van zijn eigen gezelschap no apology en Duda Paiva Puppetry and Dance. Hij geeft masterclasses beweging en tekstimprovisatie en zet over de hele wereld festivals en workshops op.
Na zijn tijd in Nederland trok Selwyn Norton naar Noord-Ierland en later naar Australië, waar hij van 2013 tot 2021 artistiek directeur was van STRUT Dance in Perth en samenwerkingen aanging met William Forsythe, Batsheva Dance Company, Crystal Pite, Hofesh Shechter, Antony Hamilton, Stephanie Lake en Maxine Doyle.
Vanaf 2022 geeft Paul Selwyn Norton leiding aan het Junction Arts Festival in Tasmanië.
Als autodidact danste Selwyn Norton bij Beppie Blankert, Amanda Miller/Pretty Ugly en William Forsythe’s Ballett Frankfurt. Nederland maakte kennis met hem in 1992, met zijn succesvolle soloprogramma Johnny Panic. Hij vestigde zijn naam met eclectisch werk als The Rogue Tool (1996), Sub Rosa (1997) en Kindred Doppelgangers (1998) waarvoor hij in 1997 in de prijzen viel met de Phillip Morris Finest Selection. Zowel William Forsythe als Ohad Naharin nodigden hem uit om voor hen creaties te maken. Ook maakte hij werk voor Galili Dance, sect/in/sect (2006).
In zijn werk vervlecht Paul Selwyn Norton verschillende disciplines, bijvoorbeeld choreografie, tekst en elementen uit de stand-up. Het is mede daardoor te zien op uiteenlopende plekken: de grote podia zoals de Opera Stage Frankfurt en Royal Festival Hall in Londen, maar ook meer alternatieve podia zoals The Kitchen in New York. Hij won in 2001 in Moskou een Gouden Masker voor Excellentie in Choreografie en in 2005 in Ostrava de Grand Prix en Publieksprijs voor Beste Creatie.
Voor Scapino Ballet Rotterdam maakte hij in 2007 voor TWOOLS 9 een trio op spitzen: Demonstration, met livemuziek door het Nieuw Amsterdams Peil.
Werk voor Scapino
-
TWOOLS 9
Een recordaantal choreografen werkt mee aan TWOOLS 9. Makers die de voorafgaande jaren het gezicht van de Nederlandse dans mee bepaalden. Onder hen drie duo’s. En maar liefst vier vrouwen.