Krisztina de Châtel

De van oorsprong Hongaarse choreograaf Krisztina de Châtel maakte in haar indrukwekkende carrière meer dan zeventig choreografieën en drie dansfilms.

De voorstellingen van Krisztina de Châtel draaien rond contrasten en confrontaties, tussen passie en beheersing, tussen individuele vrijheid en de anonimiteit en geborgenheid van het collectief.

Krisztina de Châtel werd op grond van haar werk onderscheiden met de Sonja Gaskell Prijs en met de choreografieprijs van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties. In oktober 2000 werd De Châtel voor haar gehele oeuvre onderscheiden met de Prijs van de Nederlandse Dansdagen en in 2001 werd ze voor haar verdiensten voor de Nederlandse dans benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 2002 kreeg Krisztina de Châtel de Prijs van de Kritiek door de Kring van Nederlandse Theatercritici toegekend. Bij het afscheid van haar eigen dansgroep in december 2008 ontving Krisztina de Châtel de Frans Banninck Cocq Penning van de gemeente Amsterdam voor haar verdiensten voor de stad. In augustus 2010 werd zij opnieuw geëerd door de hoofdstad, ditmaal met de Amsterdamprijs voor de Kunst 2010. Ook in 2010 ontving zij, tijdens de Nederlandse Dansdagen, de Gouden Zwaan voor haar grote bijdrage aan de ontwikkeling van de moderne dans in Nederland.

In 1999 maakte Krisztina Epoxy, een co-productie van Dansgroep Krisztina de Châtel en Scapino Ballet Rotterdam
.