Joeri Dubbe

Joeri Alexander Dubbe noemt zowel de commedia dell’arte als kleurige superhelden de Power Rangers als inspiratiebronnen voor zijn choreografieën.

Hij bedoelt dat niet gekscherend, want hij maakt dans vanuit de overtuiging dat deze kunstvorm mensen kan inspireren om na te denken over hun leven. Vaak kiest hij een futuristisch of niet-menselijk perspectief in zijn dansidioom, om van een afstand op het menselijk bestaan te reflecteren.

Dubbe studeerde vanaf zijn negende aan de Nationale Ballet Academie waar hij in 1999 werd geëerd als ‘meest getalenteerde student’. Na het afronden van zijn opleiding danste hij eerst vier jaar bij het Nationale Ballet en daarna bij Nederlands Dans Theater 2. Hij was te zien in werk van onder meer Ohad Naharin, Lightfoot & Leon, Jiří Kylián en als freelance danser bij Kenzo Kusuda, op Sensation White, Hart improvisation in Club Panama en Electronation.

In 2009 begon Joeri Dubbe als choreograaf bij Korzo producties. Zijn eerste avondvullende voorstelling Chrono ging in première tijdens CaDance 2011 en toerde met groot succes langs de Nederlandse theaters. Een tweede succesvolle avondvullende voorstelling bij Korzo was Solaris (2013) en voor Dansclick 16 (2014) keerde hij zelf als danser terug in Kitsune. In 2016 maakte hij in samenwerking met de Israëlische choreograaf Idan Sharabi Infant.

Met Chrono won Dubbe in 2011 de BNG Prijs voor Nieuwe Theatermakers. In datzelfde seizoen won hij ook de Prijs van de Nederlandse Dansdagen met een pitch voor de dansinstallatie Point Cloud, een werk dat een veelgevraagd programmaonderdeel op festivals werd. In 2014 won hij voor de choreografie Trigger-Happy de Scapino Productieprijs tijdens het Internationale Choreografenconcours in het Duitse Hannover. Deze prijs leidde tot een eerste werk voor Scapino Ballet Rotterdam: Raven’s Home voor TWOOLS 17 in 2015. Voor TWOOLS 18 maakte hij in 2018 Ladder 84.